Αγίου Διονυσίου, μονή

Ονομασία δύο μοναστηριών. 1. Ανδρικό μοναστήρι του νομού Ζακύνθου, στα Ν της ομώνυμης πόλης. Εξαρτάται από τη μητρόπολη Ζακύνθου. Το καθολικό χτίστηκε ύστερα από το 1708 και το 1764 ανακαινίστηκε. Στους σεισμούς του 1953 το μοναστήρι καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε το 1959. Εδώ βρίσκεται η λάρνακα με το σκήνωμα του Αγίου Διονυσίου, που μεταφέρθηκε από το μοναστήρι των Στροφάδων το 1717, καθώς και δύο ευαγγέλια με ασημένια καλύμματα. Μεταξύ των άλλων κειμηλίων φυλάσσονται στο μοναστήρι ξυλόγλυπτα και αργυρόγλυπτα, φορητές εικόνες, χρυσοκέντητα άμφια, ελαιογραφίες των Κουτούζη, Δοξαρά κ.ά 2. Ανδρικό μοναστήρι του νομού Πιερίας, σε δυσπρόσιτη και δασώδη περιοχή του Ολύμπου, το οποίο εξαρτάται από τη μητρόπολη Κίτρους. Η ίδρυσή του χρονολογείται στα μέσα του 15ου αι. Ανακαινίστηκε και ανασυγκροτήθηκε στα μέσα του 16ου αι. από τον όσιο Διονύσιο. Καταστράφηκε το 1943 από τους Γερμανούς. Το νέο μοναστήρι ιδρύθηκε στις υπώρειες του Ολύμπου, κοντά στο Λιτόχωρο, στο άλλοτε μετόχι του μοναστηριού που ήταν αφιερωμένο στον άγιο Διονύσιο.